ذکریا قزوینی می نویسد: گردش شهر باغستانی بسیار زیبا که به وسیله بهاء الدین حیدر از نسل اتابک شیرگیر سلجوقی در قرن ششم بنا شده است چون این حصار پناهگاه سرکشان بود به وسیله حاکم ویران شد و مدت ها متروکه ماند در آنجا چشمه ایست که هر که تیر در بدنش مانده باشد و از آب آن چشمه بیاشامد تیر جدا شده بیرون آید.
مردم ابهر خوشرو و زیبا هستند و به فضل و ادب مشهورند و وحدت کلمه و اتحاد آنان موجب شده که هیچ حاکم ستمگری نتوانسته است خلافی مرتکب شود.